Satur, Larraonako euskaldun bakarra da. Eta kaleetatik euskaraz hitz egiten entzuten duen bakoitzean, gerturatu eta hizketan hasten da, ahaztuko zaiola beldur baita.
Txikitan Baztanera joan zen, aita bertako irakaslea baitzen, baina 17 urte zituela Larraonara bueltatu ziren eta, nahiz eta Baztan asko maite duen, larraonatarra sentitzen da.
Larraonan, gutxi, erdaldunak eta agureak direla dio. Eta oso ume gutxi daudela.
Hala zen edo ez ikusteko bueltatxo bat eman genuen herritik eta bai, Saturrek arrazoia zuen. Oso jende gutxi ikusi nuen, baina ikusi nituenak jatorrak eta, Saturrek dion bezala, langileak.
Mila esker Satur Andueza, Tomás Andueza eta Ameskoako Udalari.
